Het konijn woont in en op de grond, leeft samen met meerdere soortgenoten en is een prooidier. Dit betekent dat het konijn een lief huisdier is, maar met het hart en de geest van een wild dier.

Hoewel het tam maken gewoonlijk vlot gaat, moet men wel geduldig zijn om het vertrouwen van dit gevoelige en intelligente diertje te winnen. Bij sommige rassen lukt het echter beter dan bij anderen en er zijn ook grote individuele verschillen. Dwergkonijntjes zijn nerveus en kunnen soms agressief zijn. Hangoorkonijnen zijn nogal loom en dikwijls gemakkelijk handtam te maken. Wilde konijnen of kruisingen ervan zijn praktisch onmogelijk om te houden.

Doordat het konijn een prooidier is, vindt een konijn het niet leuk om opgepakt te worden en zijn dus niet echt geschikt als knuffeldier. Wanneer er gevaar dreigt zal het konijn hard met de achterpoten op de grond slaan. Een konijn in doodsangst zal schreeuwen, wat door merg en been gaat. Knarsetanden is een typische uiting van pijn. Gewoonlijk is een konijn zeer zindelijk en deponeert zijn keuteltjes en urine steeds op dezelfde plaats. Volwassen rammen markeren hun territorium.

Hooi is het allerbelangrijkste voer voor het konijn. Daarnaast krijgen de meeste konijnen er brokjes bij.
Bij gemengd voer moet er wel opgelet worden dat ze alle bestanddelen in de goede hoeveelheid opeten. Makkelijker is het om complete brokken te geven.

Ons advies is het konijnenvoer van Supreme Science Selective. Dit voer heeft een hoog vezelgehalte (19%), wat goed is voor het gebit en de spijsvertering. Ze worden minder snel te dik en Science Selective zorgt voor een versterking van het immuunsysteem. Daarnaast mag er altijd groenvoer (met mate!) bijgevoerd worden. Verder is elke dag vers water van levensbelang. Een voedster die in lactatie is drinkt veel meer dan ze normaal zou doen.

Konijnen hebben dag- en nachtkeutels. De nachtkeutels zijn klein en plakkerig en worden 's ochtends opgegeten door het konijn, in verband met de benodigde voedingsstoffen. Dit wordt caecotrofie genoemd.

Het maakt niet uit of u het konijn binnen of buiten houdt. Om uw konijn fit en gezond te houden is een goede voeding, voldoende beweging en een regelmatige controle van vacht, gebit en nageltjes uiterst belangrijk. Ook kunt u een aantal ziektes eenvoudig voorkomen met inentingen, ontwormen en ontvlooien. De grootte van de kooi is afhankelijk van het ras en van het aantal dieren dat u erin wilt houden. Minimale maten voor een dwergkonijn zijn 80x50x60 cm (lxbxh), is het konijn twee keer zo groot, dan moet het oppervlak ook minimaal twee keer zo groot zijn. Meestal gebruikt men kooien die volledig of deels gemaakt zijn van plastic met of zonder tralies. Houten kooien kunnen ook gebruikt worden, maar hout is minder goed schoon te houden. De kooi moet voldoende kunnen ventileren, vooral om de ammoniakgeuren (uit de urine) laag te houden. Ook moet het konijn rechtop kunnen staan in de kooi.

Meestal worden konijnen gehouden op strooisel. Een voldoende dikke laag neemt goed de urine op en voorkomt beschadiging van de hakken. De bodembedekking moet minimaal twee keer per week verschoond worden.

Kooien en eet- en drinkbakjes moeten gemaakt zijn van materiaal wat niet giftig is en bestand zijn tegen knagen, zoals geglazuurde aardewerkbakjes of de metalen bakjes.

Uw konijn kan eventueel vrij rondlopen in huis, zorg er dan wel voor dat het niet aan elektrische draden kan knagen. Let er ook op dat uw konijn niet gaat knagen aan synthetische stoffen zoals bijvoorbeeld aan tapijt of aan planten. Geef uw konijn "natuurlijke materialen" om aan te knagen zoals hooi, hout of stro. Om ontsnappen uit de tuin door het graven van gangen te voorkomen, moet de tuin afgegrensd zijn door betonplaten of dichte traliedraad tot 30 cm onder de grond.

Doordat het konijn een prooidier is, vindt een konijn het niet leuk om opgepakt te worden. Een konijn vasthouden terwijl het worstelt en trapt is gevaarlijk, zowel voor u (scherpe klauwen), als voor het konijn (breken van poten, nek en/of rug). In de meeste gevallen vormen kinderen en konijnen geen goede combinatie. Het fijn gebouwde skelet en het prooidier zijn, maakt dat het konijn breekbaar en angstig is voor de meestal actieve, drukke en ruwe, hoewel goedbedoelende kinderen.

Het is heel belangrijk dat konijnen rustig worden benaderd en opgepakt. Bij het oppakken moeten de achterpoten goed ondersteund worden. Een konijn dat nog niet handtam is kunt u oppakken bij het losse rugvel (nooit bij de oren!) waarbij u de achterpoten ondersteunt. Houdt het dier horizontaal op de arm tegen uw lichaam gedrukt. De kop van het dier wordt tussen bovenarm en lichaam gehouden in het holletje van de elleboog.

Er bestaan twee infectieziekten waar een konijn door middel van een vaccinatie tegen beschermd kan worden, namelijk myxomatose en VHD. Jaarlijks treedt er aanzienlijke sterfte op onder wilde en tamme konijnen als gevolg van deze dodelijke ziekten.

Myxomatose wordt veroorzaakt door een soort pokkenvirus. Dit virus wordt overgebracht door stekende insecten. Een besmet konijn krijgt eerst zwelling van de oogleden en rond de geslachtsorganen. Vervolgens ontstaan er knobbels over het hele lichaam, de zogenaamde myxomen. Sterfte is onoverkoombaar.

Het is altijd aan te raden om uw konijn te laten vaccineren tegen myxomatose. Of het nu gaat om een buitenkonijn of een binnenkonijn. Een buitenkonijn loopt natuurlijk wel veel meer risico.

RHD (Rabbit Haemmorhagic Disease), of VHS/VHD, wordt veroorzaakt door een agressief virus dat altijd dodelijk verloopt bij konijnen ouder dan zes weken. De ziekte kan razendsnel verlopen. Vaak heeft de eigenaar niets in de gaten gehad en werd het konijn dood gevonden, soms met bloed uit de neus en de bek. 
Omdat het virus erg hardnekkig is en makkelijk wordt verspreid door ongedierte, andere huisdieren, mensen, kleding, vliegen, vogels en soms zelfs door de lucht, is vaccinatie in alle gevallen te adviseren.

Ons advies is om te vaccineren vanaf vijf weken leeftijd tegen myxomatose en VHD. Daarna adviseren wij om elk jaar deze vaccinatie te herhalen in april of mei. Alleen gezonde konijnen kunnen gevaccineerd worden.

Ook een konijn kan last krijgen van parasieten of wormen. Bij wormen in de darmen kan het konijn gaan vermageren en/of krijgt het dier diarree. Verder kunnen konijnen last krijgen van schimmel, schurft, vlooien of luizen. Belangrijk is een goede hygiëne, zorg dat het hok droog blijft. Bij een vies hok en warme temperaturen kan het konijn ook nog eens last krijgen van vliegenlarven, die het konijn levend opeten.

Verdenkt u uw konijn van parasieten, ga dan langs bij uw dierenarts voor de juiste behandeling. Niet alle middelen die verkrijgbaar zijn, zijn namelijk veilig.